Mówią, że próniak, wciąż pod krzakiem ley,
nikt prawdy nie zna, nikt mu nie uwierzy.
Tórz nie prżnuje, trwoy się nieboę,
lęk jest silniejszy, ruszyć się nie moe.
Boi się aby, mrwki nawet wrony,
oj, nie został odwagą, przez los obdaony.